Afscheid betekent loslaten en loslaten doet vaak pijn. Vaak is er ook veel om in dankbaarheid op terug te zien, veel dat we blijvend in het hart willen sluiten. Een vreemd, soms ook moeilijk samengaan, het schurende van de pijn, het verwarmende van alles wat zo de moeite waard was, wat het leven kleur mocht geven. Bij een uitvaart past het één, maar verdient het ander net zozeer een plek. En dat betekent zoeken naar een juiste balans, een balans tussen de traan en de glimlach die er ook mag zijn, misschien juist wel moet zijn!

Meestal zal de uitvaartondernemer mij met jullie in contact brengen, maar als vanzelf kunnen jullie ook rechtstreeks contact met mij opnemen. Tijdens een uitgebreid gesprek gaan we vervolgens onderweg naar het afscheid, naar de dag waarop loslaten zijn meest letterlijke betekenis kent. Mocht die wens er zijn, dan kan ik de dienst ook voorgaan in het Venloos dialect. Op die manier kunnen we vaak nóg dichterbij komen, emoties raken en onder woorden brengen.

De schurende pijn, het gemis, maar ook de warmte om wie hij of zij was, de dankbaarheid die vaak zo voelbaar is. De opdracht aan ons samen is dat alles een plekje te geven, om iedere kleur te laten spreken. Het verdriet kan ik niet weghalen, dat moeten we niet eens willen proberen. Maar we kunnen wel hand in hand onderweg gaan naar een passend en waardig afscheid. Zorgvuldig, eerlijk en met respect. Graag sta ik aan jullie zijde en reik ik de hand. Met gevoel, vanuit empathie, maar ook als een professional die zijn vak verstaat.